تغذیه گیاهان یکی از مهمترین عوامل در رشد، توسعه و عملکرد مطلوب آنها است. همانطور که بدن انسان برای ادامه حیات نیازمند مواد معدنی مختلف است، گیاهان نیز برای رشد و باردهی به عناصری نیاز دارند که برخی در مقادیر زیاد و برخی در مقادیر بسیار کم ضروریاند. این عناصر به دو گروه پرمصرف (ماکرو المنتها) و کممصرف (میکرو المنتها) تقسیم میشوند. در میان عناصر کممصرف، مس (Cu) و منگنز (Mn) جایگاه ویژهای دارند؛ زیرا اگرچه گیاهان تنها به مقدار بسیار کمی از آنها نیاز دارند، ولی نبود یا کمبودشان میتواند باعث اختلالات جدی در فتوسنتز، تولید کلروفیل، مقاومت گیاه و در نهایت کاهش عملکرد محصولات شود.
در این مقاله به صورت جامع به نقش و فواید مس و منگنز برای گیاهان پرداخته و سپس علائم کمبود هر یک از آنها در گیاهان مختلف را بررسی خواهیم کرد.
اهمیت عناصر ریزمغذی در گیاهان
ریزمغذیها مانند مس و منگنز اگرچه در مقایسه با نیتروژن، فسفر و پتاسیم در مقادیر بسیار کمتری جذب میشوند، اما نبود آنها به اندازه نبود عناصر پرمصرف مضر است. این عناصر بهطور مستقیم یا غیرمستقیم در فرایندهای حیاتی مانند فتوسنتز، تنفس سلولی، تشکیل دیواره سلولی، آنزیمسازی و انتقال الکترون نقش دارند. گیاه بدون حضور ریزمغذیها نمیتواند متابولیسم سالمی داشته باشد و در نتیجه دچار کاهش رشد و حتی نابودی میشود.
به طور کلی، کمبود عناصر ریزمغذی به سرعت در برگها، ساقهها و میوهها نمایان میشود و اغلب با تغییر رنگ برگها، توقف رشد یا ریزش گل و میوه همراه است. مس و منگنز از جمله عناصری هستند که علائم کمبودشان به راحتی قابل مشاهده بوده و معمولاً کشاورزان و باغداران با این مشکلات درگیر میشوند.
پیشنهاد خرید: برای خرید کامل ترین کود از نظر تغذیه گیاهان به صفحه کود های NPK مراجعه کنید.
فواید مس برای گیاه
مس یکی از عناصر کممصرف ضروری برای گیاه است که در بسیاری از واکنشهای آنزیمی و متابولیکی حضور دارد. این عنصر معمولاً در خاک به شکل یون مس (+Cu2) یافت میشود و از طریق ریشه جذب میگردد.
نقش مس در ساخت آنزیمها: مس در ترکیب بسیاری از آنزیمها به عنوان کوآنزیم حضور دارد. این آنزیمها در واکنشهای اکسیداسیون و احیاء نقش مهمی ایفا میکنند. به عبارت دیگر، مس در تنظیم تنفس سلولی و انتقال الکترون در میتوکندری دخیل است. بدون حضور مس، فعالیت این آنزیمها کاهش مییابد و گیاه قادر به تولید انرژی کافی برای رشد و توسعه نخواهد بود.
تأثیر مس بر فتوسنتز: یکی از مهمترین نقشهای مس، حضور در آنزیم پلاستوسیانین است. پلاستوسیانین پروتئینی حاوی مس است که در زنجیره انتقال الکترون در فتوسنتز نقش کلیدی دارد. در نبود مس، روند فتوسنتز به شدت مختل شده و تولید کلروفیل و قندهای گیاهی کاهش مییابد.
افزایش مقاومت گیاه در برابر بیماریها: مس به دلیل خاصیت ضد میکروبی خود از دیرباز در کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از قارچکشها و محلولهای تقویتی حاوی مس هستند که هم باعث تغذیه گیاه میشوند و هم از رشد قارچها و باکتریهای مضر جلوگیری میکنند. در گیاه نیز وجود مس باعث تقویت دیواره سلولی و افزایش مقاومت طبیعی در برابر عوامل بیماریزا میگردد.
تأثیر مس بر باروری و تولید مثل گیاه: مس در تشکیل گرده و رشد لوله گرده نقش دارد. نبود مس میتواند باعث کاهش گردهافشانی، ریزش گل و کاهش تشکیل میوه شود. به همین دلیل، در باغها و مزارع کمبود مس اغلب با کاهش شدید محصول همراه است.
پیشنهاد: اگر صاحب گیاه آپارتمانی هستید پیشنهاد میکنیم به لیست کود های گیاهان آپارتمانی در سایت ما نگاهی بیندازید.
علائم کمبود مس در گیاهان
کمبود مس معمولاً در خاکهای آهکی، شنی و سبک بیشتر دیده میشود. این خاکها ظرفیت نگهداری مس کمی دارند و سریع دچار فقر این عنصر میشوند.
۱. تغییر رنگ برگها: یکی از اولین نشانههای کمبود مس، تغییر رنگ برگهای جوان است. برگها ابتدا سبز کمرنگ شده و به تدریج به رنگ زرد تا سبز مایل به آبی درمیآیند. در برخی گیاهان مانند غلات، نوک برگها سفید یا خاکستری میشود.
۲. توقف رشد ساقهها و شاخهها: در شرایط کمبود مس، رشد شاخهها متوقف شده و سرشاخهها خشک میشوند. به این حالت اصطلاحاً Die-back گفته میشود.
۳. کاهش گلدهی و باردهی: گیاهانی که دچار کمبود مس هستند، تعداد گلهای کمتری تولید کرده و یا گلها به سرعت ریزش میکنند. درختان میوه به شدت به این وضعیت حساس بوده و کمبود مس میتواند به کاهش چشمگیر محصول منجر شود.
۴. افزایش حساسیت به بیماریها: گیاهان دچار کمبود مس معمولاً زودتر به بیماریهای قارچی و باکتریایی مبتلا میشوند. ضعف دیواره سلولی و کاهش ترکیبات دفاعی دلیل اصلی این موضوع است.
پیشنهاد: اگر به کود دارای منگنز نیازی داری کلیک کن: کود آمینو منگنز یونیک
فواید منگنز برای گیاه
منگنز یکی دیگر از عناصر ریزمغذی مهم در تغذیه گیاه است. این عنصر اغلب در خاک به شکل Mn2+ یافت شده و از طریق ریشه جذب میشود.
۱. نقش منگنز در فتوسنتز
منگنز در فتولیز آب (تجزیه آب در فتوسنتز) نقش حیاتی دارد. این عنصر در کمپلکس تکامل اکسیژن (OEC) در فتوسیستم II حضور دارد و باعث آزادسازی اکسیژن از آب میشود. بدون منگنز، فتوسنتز عملاً مختل شده و گیاه قادر به تولید انرژی کافی نخواهد بود.
۲. فعالسازی آنزیمها
منگنز به عنوان فعالکننده بسیاری از آنزیمها عمل میکند. این آنزیمها در سنتز اسیدهای آمینه، متابولیسم نیتروژن و چرخه کربس نقش دارند. حضور منگنز سرعت واکنشهای بیوشیمیایی را افزایش داده و موجب رشد سریعتر و سالمتر گیاه میشود.
۳. تأثیر بر کلروفیل و سبزینه
منگنز در ساخت غیرمستقیم کلروفیل نقش دارد. اگرچه خود منگنز جزئی از مولکول کلروفیل نیست (برخلاف منیزیم)، اما آنزیمهای کلیدی در مسیر تولید کلروفیل نیازمند منگنز هستند. در نتیجه، کمبود منگنز معمولاً با زردی برگها و کاهش فتوسنتز همراه است.
۴. افزایش مقاومت در برابر تنشها
منگنز با افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گیاه را در برابر تنشهای اکسیداتیو، خشکی و شوری مقاوم میسازد. این ویژگی در شرایط آب و هوایی سخت بسیار ارزشمند است.
پیشنهاد: اگر میخوای بهترین کود ها برای باغچه رو بشناسی، کلیک کن: بهترین کود برای باغچه
علائم کمبود منگنز در گیاهان
کمبود منگنز بیشتر در خاکهای قلیایی (pH بالا) و خاکهای شنی دیده میشود. در این شرایط، منگنز به شکل غیرقابل جذب درمیآید و گیاه علائم کمبود را نشان میدهد.
۱. زردی بین رگبرگی (Interveinal Chlorosis)
مشخصترین نشانه کمبود منگنز، زردی بین رگبرگهای برگهای جوان است. رگبرگها همچنان سبز باقی میمانند، اما بافت بین آنها زرد یا سفید میشود. این حالت بیشتر در گیاهانی مثل سویا، گندم و مرکبات دیده میشود.
۲. لکههای قهوهای یا نکروتیک
در مراحل پیشرفتهتر کمبود، لکههای قهوهای روی برگها ظاهر شده و بافت برگ از بین میرود. این علائم شبیه به بیماریهای قارچی است و ممکن است باعث اشتباه در تشخیص شود.
۳. کاهش رشد و ضعیف شدن گیاه
گیاهان دچار کمبود منگنز کوتاهقد و ضعیف میشوند. فتوسنتز کاهش مییابد و در نهایت عملکرد محصول پایین میآید.
۴. کاهش کیفیت میوهها
در باغهای میوه، کمبود منگنز علاوه بر کاهش رشد درخت، کیفیت میوهها را نیز کاهش میدهد. میوهها کوچکتر، کمرنگتر و با طعم ضعیفتر خواهند بود.
تفاوت علائم کمبود مس و منگنز
گاهی علائم کمبود مس و منگنز مشابه به نظر میرسند، اما با دقت میتوان آنها را از هم تشخیص داد:
در کمبود مس بیشتر سرشاخهها خشک میشوند و مشکلات گلدهی و باردهی دیده میشود.
در کمبود منگنز زردی بین رگبرگی و لکههای قهوهای بیشتر دیده میشود.
حساسیت گیاه به بیماریها بیشتر ناشی از کمبود مس است، در حالی که کاهش فتولیز آب و فتوسنتز بیشتر به کمبود منگنز مربوط میشود.
روشهای پیشگیری و درمان کمبود مس و منگنز در گیاهان
۱. استفاده از کودهای شیمیایی و ریزمغذیها
کودهای سولفات مس، اکسید مس و کلات مس برای رفع کمبود مس استفاده میشوند. برای منگنز نیز سولفات منگنز و کلات منگنز از رایجترین کودها هستند. مصرف این کودها میتواند به صورت خاکی یا محلولپاشی انجام گیرد.
۲. اصلاح pH خاک
از آنجا که جذب ریزمغذیها به شدت وابسته به pH خاک است، توصیه میشود pH خاک در محدوده ۶ تا ۶.۵ نگه داشته شود. در خاکهای قلیایی جذب مس و منگنز کاهش مییابد.
۳. استفاده از مواد آلی و کمپوست
مواد آلی مانند کود دامی پوسیده یا کمپوست، توانایی خاک در نگهداری ریزمغذیها را افزایش داده و از شستوشوی آنها جلوگیری میکنند. علاوه بر این، تجزیه مواد آلی باعث آزادسازی تدریجی عناصر کممصرف میشود.
۴. محلولپاشی برگی
برای رفع سریع کمبود، محلولپاشی کودهای مس و منگنز روی برگها یکی از مؤثرترین روشهاست. این کار معمولاً در مراحل حساس رشد مانند گلدهی و تشکیل میوه توصیه میشود.
نتیجهگیری
مس و منگنز از جمله ریزمغذیهای کلیدی در رشد و توسعه گیاهان هستند. مس نقش مهمی در آنزیمسازی، فتوسنتز، مقاومت به بیماریها و باروری گیاه دارد، در حالی که منگنز در فتولیز آب، فعالسازی آنزیمها و تولید کلروفیل اهمیت دارد. کمبود هر یک از این عناصر با علائم مشخصی همچون زردی برگها، خشک شدن سرشاخهها، کاهش گلدهی و کاهش مقاومت به بیماریها همراه است.